ဘ၀ဆိုတာ

 

ကိုယ့်ဒူးကိုယ်ချွန်

ကိုယ့်ကျွန် ကိုယ်လုပ်

ကိုယ့်သရုပ်ကို

လူယုတ် ဧကန်

မဖြစ်ရန်သာ

ကျင့်ကြံ ဘဝ

မာန်မာနနှင့်

အတ္တကိုရှောင်

ဤလူ့ဘောင်တွင်

ပျော်အောင်ကြိုးစားနေရမည်။

မောင်ဆူးငယ်(ရန်ကုန်)

2 : 00 AM Wednesday, October 16 2019

အတ္တာဟိ အတ္တနော နာထော မိမိသာလျှင် မိမိ၏ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်သည်” ဆိုတဲ့ စကားက ဗုဒ္ဓကိုယ်တိုင် ဟောကြားခဲ့ တဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တွေအတွက် မစိမ်းတဲ့ စကားစု တစ်ခုပါ။

ကျွန်တော်တို့ လူ့အသိုက်အဝန်းမှာ အများအားဖြင့် အားကိုးရှာခြင်းဆိုတာ အလေ့အထ တစ်ခုလို သတိ ပြုမိကြမယ် ထင်ပါရဲ့။

မိဘရှိတဲ့ သူက မိဘကို အားကိုးကြသလို

ဆွေမျိုးသားခြင်းရှိသူက ဆွေးမျိုးသားခြင်းကို အားကိုးကြသလို ။ အပေါင်းအသင်းရှိသူကလည်း အပေါင်းအသင်းကို အားကိုးချင်ကြမှာပါပဲ။

တကယ်တော့ ထာဝရဆိုတာ မရှိတဲ့ ဘဝမှာ

မိဘကိုပဲ အားကိုးလို့ ရနိုင်ခွင့်မရှိသလို

အခြားဘယ်သူကိုမှ အားကိုးပိုင်ခွင့်ဆိုတာ မရှိပါဘူး။

ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ အားကိုးခြင်းဆိုတာ အချိန်ကာလတစ်ခု အပိုင်အခြားအတွင်းမှာပဲ တည်ရှိနေတဲ့ ဖြစ်တည်မူ တစ်ခုမို့ပါ။

ကိုယ်အားကိုးစရာ လိုအပ်နေချိန်မှာ

အရင်နှီးဆုံးလို့ ထင်သူတွေက သူစိမ်းတွေ ဖြစ်သွားနိုင်သလို ၊ သူစိမ်းလို့ ထင်သူတွေက အရင်းနှီဆုံးလူတွေ ဖြစ်သွားတတ်တာမို့ ဘယ်သူ့ဘယ်သူကိုမှ အပြစ်ပြောလို့ မရနိုင်ပါဘူး။

ကျွန်တော်တို့အများစုက သူတစ်ပါးကို အားကိုးဖို့ထက် မိမိကိုယ်ကို အားကိုးဖို့ မေ့နေတတ်ကြရဲ့။

သူများကို အမှုထမ်းဖို့ထက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အမှုထမ်းဖို့ မေ့နေကြပြန်ရဲ့။

ဘဝဆိုတာ ကိုယ့်အတွက် ဘယ်သူကိုမှ မျှော်လင့်ခွင့် မရှိသလို ၊ အားကိုးပိုင်ခွင့်ဆိုတာလည်း မရှိပါဘူး။

အပေး အယူ (Give and Take)ကို အခြေပြုတဲ့ လောကကြီးမှာ

မိမိကြောင့် တစ်ပါးသူမှာ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး ဖြစ်အောင် မနေထိုင်သင့်သလို။ တစ်ပါးသူကြောင့်လည်း မိမိမှာ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး မဖြစ်အောင် နေထိုင်ဖို့ ကြိုးစားရင်းပဲ

လောကမှာ ရတနာသုံးပါး လွဲရင် အတ္တာဟိ အတ္တနော နာထော မိမိသာလျှင် မိမိ၏ကိုးကွယ်ရာ ဖြစ်သည်” ဆိုသည်စကားအတိုင်း….။

မောင်ဆူးငယ်(ရန်ကုန်)